Sayfalar

16 Şubat 2016 Salı

Blog Yazmak Zor İşmiş Azizim

2011 den beri bloggerım . Çok aktif olamasamda bırakmadım yazmayı. Daha da önemlisi okumayı bırakmadım .Ama yaklaşık bir yıldır ne yazabiliyorum , ne okuyabiliyorum.Artık masaüstü bir bilgisayarımın olmayışı iyi bir bahane olsa da ben de yenik düştüm sanırım teknolojiye. Telefonlardan artık her işi yaptığımız için bilgisayar açamaya gerek olmuyor keyfi işler için. Faturalarımı kestiğim eski bir bilgisayarım vardı , oda bozulunca bir süredir eski bir laptop ile idare ediyorum. Bakalım yenisine ihtiyaç olmayınca alınmıyor bu meretler :)

Ama en büyük bahanem sanırım internet. Hem sabit hem mobil internet masraflı (ve gereksiz) olduğu için tercihimi mobil internetten yana yaptım ben. sınırsız kotam olsa bile telefondan bilgisayarı internete bağlamak çok fazla şarj sorunu yaratıyor. O yüzden genelde telefondan hallediyorum işlerimi. İş dışında takıldığım sadece instagram olduğu için buralara uğrayamaz oldum.

Blogum blog çöplüğünde yerini alacakmı peki hayır tabiyki de. Kapatmayı düşünmüyorum , Sık sık yazamasamda arada yayınlar yapacağım yine de  . Eski blogger dostlarımı unutmadım .Bazılarını instagram üzerinden takip ediyorum zaten. Ama bazı blogger dostlar instagramda yoklar maalesef , onlarla irtibatımız zayıfladı :(

Bazı blogger arkadaşlar ise (ki onlara imrenek bakıyorum) hem blogu hem instagram hesabını çok güzel idare ediyorlar . Çok zor ama başarıyorlar . Ben o kadar çalışkan değilim sanırım :))

Gelelim bu sürede neler yaptım. Aslında çok da bişey yapmadım sayılır.Ama bi yandan çok şey yaptım :D Bu ne yaman çelişki anneeee .

Oğlum 1. sınıfa başladı . Çok zor diye gözümü korkutsalar da ummadığım şeyler oldu  :) Oğlum çok kolayca okuma yazmayı söktü , erken başlamasına rağmen . Ama sosyal anlamda sıkıntılar yaşadık (alışma anlamında ,ki bunu bekliyordum zaten ) Ama onu da aşıyoruz yavaş yavaş. Bunun yanında satranca gidiyor . Yakın zamanda da karateye başladı . İkisine de severek gidiyor şimdilik. O istediği sürece devam etsin bakalım :) Eminim sosyalleşmesine çok katkısı olacak bu kursların .

Çalışma hayatım aynı tempoda devam ediyor , ama bir kaç seneye sektör değişikliğine karar verdim bakalım zaman ne gösterecek .

Dikişe olan hevesim eşimin tahminlerinin tersine olarak artarak devam etmekte :)) Üzgünüm sevgili eşim . O kadar çok dikiş diktim ki :) Boş vakitlerimi hep dikişle değerlendirmeye çalıştım.
Eşime yine kaşe mont diktim, oğlumun okul pantolonlarının hepsini diktim , kendime bol bol tişört diktim .Eşimin dolabındaki gömleklerin artık neredeyse hepsi benim elimde çıkma oldu :) Kısacası lüzumlu lüzumsuz bi sürü şey diktim. Hatta o kadar çok diktim  ve dikmekten bıkmadım ki dikişten para kazanmaya karar verdim :) Yeni bişeylere başladım .

Oda bir sonraki postun konusu olsun artık :)


6 yorum:

  1. bahanelerimiz hep aynı arkadaşım, ama yinede arada güncellemek güzel, asla tamamen terketme

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Asla bırakamam sanırım :) Blog sayesinde edindiğim dostlarımla blog yazmasak bile artık diğer mecralarda devam ediyoruz.İletişimimiz devam ediyor :)) Mesela sen ve ben canım arkadaşım :)) sevgiler ...

      Sil
  2. Blog yazmak zor iş instegram daha kolay bir alan. Yine de yazın en azından instegram linkinizi atın bloga ;) hayırlı olsun okul başlangıçları her zaman zor olur siz yine iyi alışmışsınız . Dikiş seviyor ve becerebiliyorsanız ne güzel altın bilezik bence ;) dıger yandan da Üretmek tasarlamak mutlu eder insani.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazdıklarınıza sonuna kadar katılıyorum. Blog gerçekten emek istiyor ama sanırım kazandırdıkları çok daha tatlı :)) Aslında sağ yukardaki instagram logosuna tıklayınca benim instagram hesabıma gidiyor :)) Sevgilerimle...

      Sil
  3. Aman sakın bırakmayalım bloglarımızı. Bu sayede tanıştık gönül bağı kurduk.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle canım :)) Diğer mecralarda da arkadaşlar edinsek te blog dostlarımın yeri ayrı bende her zaman :)) Öpüuyorum kuzularını ve seni :)

      Sil