Sayfalar

19 Nisan 2013 Cuma

Makaslarım

Çatal bıçak   takımının sandığı epeydir gözüme batıyordu. Mutfakta boş boş duruyor beni rahatsız ediyordu. Bende onu hobi odama transfer ettim içine de malzemelerimi koydum.
İlk çekmecesine makaslarımı koydum. Artık makaslarımı oradan buradan toplamayacağım :) Gerçi hala bir kaç tanesi kayıp ama olsun ; onlarda ortaya çıkınca artık yerleri belli :)




Bu üç makas rahmetli babacımdan kalma. Babam rahmetli olduğunda demiştim annemle kardeşime terzi malzemeleri benim kimseye vermem diye. Çünkü biliyorum kimse benim gibi kıymetini bilemez hakettiği değeri veremez onlara :(( 

En baştali makasın yaşı benden büyük sanırım , ortadaki de epey eski .En büyük olansa babamın en gözde makasıydı kıymetlisiydi .Vermezdi çoluk çocuğun eline. Şimdi ben kullanıyorum.Hepsi de canavar gibi kesiyor. Hele büyük olan o kadar ağırki sizin bişey yapmanıza gerek yok kendi ağırlıyla kesiyor en kalın kumaşları bile . 


Bu bir ölçü defteri. Müşterilere dikilecek kıyafetlerin ölçülerinin not alındığı bir defter. Aşağı yukarı benimle yaşıt bir defter bu ...Babamın eskiden dükkanı vardı. Dükkan zamanından kalma.Dükkan kapandıktan sonra evde çalıştı uzun yıllar. O zamanda kullandı bu defteri. Evet benim babam terziydi. Benim dikiş merakım sanırım ondan geliyor. Şimdi ben ondan bir hatıra olarak saklıyorum bu defteri . 


Telefon numarasına dikkat. Henüz 5 haneliymiş telefon numaraları ....


Bu not ta defterin arasından çıktı. Malzeme aldırmak için sipariş yazmış kağıda :( Kendi el yazısı ile. Buda dikiş kutumun içinde duruyor. Her açtığımda bakıyorum. Bunun gibi bir kaç kağıt daha var. Diyebilirsiniz şimdi bu kadar kıymetli , sağlığında kıymetini bildi mi acaba. Gerçekten kıymetini bilmeye çalıştım anneme babama iyi evlat olmaya çalıştım. Annem her zaman der : "10 tane oğlum olacağına 1 tane kızım olsun diye. Sözüm meclisten dışarı tabi. Allahım herkese hayırlı evlat versin hayırlı evlat olmayı nasip etsin. 





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder